Indexbeleggen is de afgelopen jaren een volwassen markt geworden. Er kan worden belegd in honderden indices. Naast de grote beursindices, zoals de AEX en de DJ Eurostoxx 50, kan worden belegd in obligaties, in grondstoffen, in funds of hedgefunds etc.
Belangrijk is wel om te weten wat er precies in de index zit. Is er sprake van full replication of sampling? Ook dient men zich de vraag te stellen of het om een betrouwbare samengestelde index gaat. En hoe zit het met de liquiditeit en de verhandelbaarheid van een fonds?
Indexbeleggen kan via trackers en indexfondsen. Trackers worden op de beurs verhandeld, indexfondsen niet.
Kostenstructuur
Het nadeel van indexfondsen die niet op de beurs worden verhandeld, heeft ook een voordeel, namelijk dat er geen sprake is van een spread (opslag en afslag van de intrinsieke waarde) en dat daardoor de kosten lager kunnen zijn.
De kosten van indexbeleggen zijn opgebouwd uit eenmalige en doorlopende kosten. De eenmalige kosten zijn de aankoopkosten en de spread. Deze kosten liggen tussen de nul en drie procent.
De doorlopende kosten van een indexfonds bestaan vooral uit een beheervergoeding, operationele kosten en transactiekosten.
De doorlopende kosten zijn vaak 1 procent of minder en zijn daarmee een stuk lager dan actief beheerde fondsen. Voor in- en uitstappen betaal je vaak aanvullende kosten.